Περί φωτογραφίας...

Μήπως φοβάμαι να ερωτευτώ? ή απλά δεν είμαι έτοιμη ακόμα και θέλω να δω κάποια πράγματα μόνη μου...να απολαύσω λίγο εμένα και την επαφή με το κέντρο μου...Γιατι ο έρωτας με ταρακουνάει...με σπρώχνει και με ωθεί έξω από αυτό.
Το ζητούμενο λοιπόν ποιό είναι?
Να ερωτευτώ και να μείνω στο κέντρο μου?
Και αν ναι κατά πόσο αυτο είναι εφικτό?
Και αν ερωτευτώ και ξεφύγω?
Και τι έγινε?
Και τι είναι κέντρο?
Στην προκειμένη περίπτωση η ισορροπία και η γαλήνη μου.
Γαλήνη και έρωτας δεν πάνε μαζί...
Άρα εγώ ποιό διαλέγω?
Αν επιλέξω γαλήνη αυτόματα κλειδώνω πόρτες και υψώνω τοίχο προκειμένου μην πληγωθώ και τη χάσω...
Οπότε το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να αφεθώ στη ροή για άλλη μια φορά και ας ερωτευτώ και ας ξεφύγω από το κέντρο μου...Κάτι θα δω και από αυτό και κάποιο μάθημα θα χρειαζεται να παρω αν γίνει ετσι...
Ασε που από τη στιγμή που έχει αλλάξει τόσο πολύ ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα το πιθανότερο είναι να 'χει αλλάξει και ο τρόπος που ερωτεύομαι...
Οπότε δεν έχω τίποτα να φοβηθώ...και απλά πάιζω!!!
Ξεβολεύομαι και πάιζω!!!