Το κύμα δε θέλησα ποτέ να το καταλάβω...
Το ηλιοβασίλεμα επίσης...
Ούτε τα βουνα ούτε τα δάση ούτε τα ποτάμια...
Τη φύση όλη, απλά την απολαμβάνω. Τη χαίρομαι.
Ποιό το νόημα λοιπόν να προσπαθώ να καταλάβω τους ανθρώπους...?
Είναι αυτοί που είναι και δε μπορώ να τους αλλάξω...παρά μόνο να τους απολαύσω...
Αποδέχομαι και απολαμβάνω...

Περιπλανητής

Το μόνο που φοβάμαι είναι οι αισθήσεις μου...
Ευτυχώς όμως δεν είμαι οι αισθήσεις μου...
Οπότε δε μένει τίποτα για να φοβάμαι...

περιπλανητής

To Τώρα είναι μια ενεργειακή ρευστότητα που συμβαίνει Τώρα...

περιπλανητής

Και ολόκληρη η ταινία με ελληνικούς υπότιτλους :
http://www.youtube.com/watch?v=tfv8tc3A06Y

Και εντέλει πώς θέλω να ζήσω?
Σαν Θεός στη γη...ή σαν άνθρωπος στη γη...?

περιπλανητής

Πώς δημιουργούμε την πραγματικότητά μας...

H Ζωή είναι ένα παιχνίδι...
Νικητής είναι αυτός που παίζει με θάρρος...
και εμπιστεύεται το αποτέλεσμα, όποιο και αν είναι...

περιπλανητής

Κάθε φορά που υπερβαίνω ένα φόβο μου αισθάνομαι ότι παίρνω και μία δόση φωτός...
Είναι κάτι σαν αντάλλαγμα...
Η πλήρης φώτιση θα έρθει μόνο όταν απελευθερωθώ από όλους τους φόβους...
Το μυστικό αποκαλύπτεται σε όσους δε φοβούνται
Ευτυχία είναι να Ζω δίχως λόγους
Ευτυχία είναι οτίδηποτε κάνω...να το κάνω γιατί έτσι θέλω
Χωρίς κανένα λόγο
Είμαι οι επιλογές μου
Όλα είναι μία εξίσωση
Η Ζωή είναι μια αλυσίδα εξισώσεων
Η μία με πάει στην άλλη μέχρι να λυθεί το πρόβλημα
Η Ζωή είναι ένα συναρπαστικό και επικίνδυνο παιχνίδι
Η αποκάλυψη της πραγματικότητας έρχεται με την αποδοχή κάθε φόβου
Η ενέργεια ρέει...
και ρέει ελεύθερα όταν ο φόβος διασπαστεί
όταν πάψει να είναι ο χονδροειδής όγκος που μοιάζει ακούνητος, αδιαπέραστος
Και τότε γίνεται κι αυτός ρευστός και ρέει στο αέναο ποτάμι ενέργειας ειρηνικά και γαλήνια
Και όλο αυτό είναι τόσο εύκολο
Με τη δύναμη του μυαλού και μόνο
Το μυαλό τον γεννά και τον εξαφανίζει ανά πάσα στιγμή
Ότι χρειάζεται ή χρειάζομαι να ξέρω...το ξέρω
Ότι χρειάζεται ή χρειάζομαι να κάνω... το κάνω
Ότι χρειάζεται ή χρειάζομαι να έχω...το έχω
Όλα είναι στη θέση που χρειάζεται να είναι
Οι φόβοι είναι στρώματα θολών διαφανειών που υψώνονται μπροστά μου διαδοχικά, με περιβάλλουν και μου κρύβουν την αλήθεια
Μου κρύβουν την αληθινή πραγματικότητα 
Μου κρύβουν την ευτυχία
Γιατί η αληθινή πραγματικότητα δε μπορεί να είναι τίποτα άλλο παρά ευτυχία...


περιπλανητής

Όποτε σε σκέφτομαι υπάρχεις
Όποτε σε σκέφτομαι είσαι εγώ
Όποτε σε σκέφτομαι είμαι εσύ
Όποτε σε σκέφτομαι είμαστε ένα
Δε μου λείπεις γιατί όποτε σε σκέφτομαι είσαι εδώ...
Είμαι ελεύθερη, απόλυτα ελέυθερη 
Μπορώ να είμαι ότι αληθινά θέλω μόνο με τη σκέψη μου
Μπορώ να έχω τα πάντα μόνο με τη σκέψη μου
Μπορώ οτίδηποτε αληθινά θέλω, όποτε θέλω, αρκεί να το σκεφτώ
Και όλα εδώ στο Τώρα
Πιο Τώρα δε γίνεται
Πιο Τώρα ποτέ δεν ήταν
Η πραγματικότητα είναι όπου είμαι
Είμαι ότι αισθάνομαι, σκέφτομαι...
Είμαι ότι αντιλαμβάνομαι
Είμαι όλο το έργο που παίζεται αυτή τη στιγμή
Είμαι ηθοποιός, σκηνοθέτης, ρόλος, παραγωγός, κάμερα...
Είμαι όλα
Δεν υπάρχει τίποτα αν δεν το αντιλαμβάνομαι αυτή τη στιγμή
Και είμαι ένα με ότι η αντίληψή μου περιλαμβάνει
Μία ενέργεια
Μια ενέργεια που αλληλεπιδρά
Όλα αλλάζουν
Τίποτα δε μένει σταθερό
Όλα ρέουν
Κι εγώ ρέω σε ότι συμβαίνει
Και είμαι ότι συμβαίνει
Είμαι το Όλο
Οτιδήποτε δεν αντιλαμβάνομαι δε ξέρω που είναι αυτή τη στιγμή και αν υπάρχει
Άρα δεν αγχώνομαι για τίποτα που δεν αντιλαμβάνομαι Τώρα
Ο χρόνος είναι ενιαίος 
Κι εγώ μπορώ να είμαι όπως θέλω, την κάθε στιγμή που συμβαίνει
Είμαι ότι συμβαίνει
Ότι συμβαίνει είναι ένα αέναο ποτάμι ενέργειας
Εγώ είμαι ένα αέναο ποτάμι ενέργειας
Είμαι ελεύθερη
Γιατί είμαι όλα και τίποτα
Κάθε δευτερόλεπτο, κάθε δέκατο του δευτερολέπτου όλα αλλάζουν
Αφού η αντίληψή μου αλλάζει
Ελαφρότητα παντού
Η καταπληκτική ελαφρότητα του είναι!
Η απόλυτη ελευθερία
Αυτό που πάντα ήθελα
Όλα με οδηγούσαν εδώ...
όλα συνέβησαν και βρέθηκα εδώ...
κι εδώ...
κι εδώ...
και συνέχεια αλλάζει...
Παντοδύναμη ρευστότητα
Παντοδύναμη ρευστότητα
Ευτυχία η κατανόησή σου
Ευτυχία η σύλληψή σου
Ελαφρότητα και ανακούφιση......

Περιπλανητής

Εισαγωγή στη Μη Βίαιη Επικοινωνία, Marshall Rosenberg - 1.1 

Με το λόγο μου δημιουργώ σε μεγάλο βαθμό και την πραγματικότητά μου...

Vipassana

Πολύ δυνατή εμπειρία...ήρθα σε επαφή με την ψυχή μου και βίωσα απίστευτη αίσθηση ελευθερίας!

http://www.gr.dhamma.org/index.php?L=17

 Περί φωτογραφίας...

Μήπως φοβάμαι να ερωτευτώ? ή απλά δεν είμαι έτοιμη ακόμα και θέλω να δω κάποια πράγματα μόνη μου...να απολαύσω λίγο εμένα και την επαφή με το κέντρο μου...Γιατι ο έρωτας με ταρακουνάει...με σπρώχνει και με ωθεί έξω από αυτό.
Το ζητούμενο λοιπόν ποιό είναι?
Να ερωτευτώ και να μείνω στο κέντρο μου?
Και αν ναι κατά πόσο αυτο είναι εφικτό?
Και αν ερωτευτώ και ξεφύγω?
Και τι έγινε?
Και τι είναι κέντρο?
Στην προκειμένη περίπτωση η ισορροπία και η γαλήνη μου.
Γαλήνη και έρωτας δεν πάνε μαζί...
Άρα εγώ ποιό διαλέγω?
Αν επιλέξω γαλήνη αυτόματα κλειδώνω πόρτες και υψώνω τοίχο προκειμένου μην πληγωθώ και τη χάσω...
Οπότε το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να αφεθώ στη ροή για άλλη μια φορά και ας ερωτευτώ και ας ξεφύγω από το κέντρο μου...Κάτι θα δω και από αυτό και κάποιο μάθημα θα χρειαζεται να παρω αν γίνει ετσι...
Ασε που από τη στιγμή που έχει αλλάξει τόσο πολύ ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα το πιθανότερο είναι να 'χει αλλάξει και ο τρόπος που ερωτεύομαι...
Οπότε δεν έχω τίποτα να φοβηθώ...και απλά πάιζω!!!
Ξεβολεύομαι και πάιζω!!!

''Βλέπω τη ζωή σαν ένα χορό. Είναι ανάγκη ο χορός να έχει κάποιο νόημα; Χορεύεις επειδή το ευχαριστιέσαι...''

Jackie Mason, 1936-, Αμερικανός κωμικός, πρώην ραβίνος.

Γιάννης Αγγελάκας - Χάρτινο τσίρκο

( Η ζωή είναι μικρή για να 'ναι θλιβερή μωρό μου...
Η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι)

Χάρτινο τσίρκο μόλις σε βρίσκω
γέλια σκεπάζουν κάθε αστείο μου λυγμό
Μέσα σου θέλω για πάντα να ζήσω
σαν τη σκιά στο πανηγύρι των σκιών

Ό,τι σκοτώνει τη δική μου χαρά
είναι μια φάρσα που με κόβει στα δύο
Με πιάνει απ' το χέρι και με λόγια γλυκά
σαν παιδί μ' οδηγάει στ' όμορφό σου σφαγείο

Και να 'μαι ξανά
σ' ένα πλήθος που θυμίζει κάποιον άγνωστο φίλο
Κλωτσάω στα τυφλά
σαν παλιάτσος σκοντάφτω πάνω στο ίδιο θηρίο
που όλο μου λέει
πως η δικιά μου σκλαβιά ειν' ένα χάρτινο τσίρκο
Με κάνει να κλαίω
και φαίνομαι αστείος, γίνομαι αστείος

Χάρτινο τσίρκο μόλις σε βρίσκω
κλαίω σαν άντρας σαν παιδάκι γελώ
Μέσα σου θέλω μια μέρα να σβήσω
σαν τον τρελό στο πανηγύρι των τρελών

Ό,τι ξυπνάει τη δική μου χαρά
ειν' ένα όνειρο σπασμένο στα δύο
Ψηλά με κρατάει στη ζεστή του αγκαλιά
με πετάει ξαφνικά στο σκοτεινό σου ψυγείο

Και να 'μαι ξανά
σ' ένα πλήθος που θυμίζει κάποιον άγνωστο φίλο
Κλωτσάω στα τυφλά
σαν παλιάτσος σκοντάφτω πάνω στο ίδιο θηρίο
που όλο μου λέει
πως η δικιά μου σκλαβιά ειν' ένα χάρτινο τσίρκο
Με κάνει να κλαίω
και φαίνομαι αστείος, γίνομαι αστείος...

Γιάννης Αγγελάκας - Από δω και πάνω

Από δω και πάνω στου γλεντιού το σαματά,

με ένα αστείο σάλτο ανεβαίνω.
Από δω και πάνω πεινασμένη μου καρδιά,
με χαρά και δάκρυα σε χορταίνω.

Από δω και πάνω δε ρωτάω άλλο πια
τι ζητώ που πάω και ποιος να ΄μαι.
Από δω και πάνω σταματώ τις προσευχές,
από δω και πάνω δε φοβάμαι.

Από δω και πάνω στου ρυθμού την αγκαλιά,
ώπα! με ένα σάλτο μέσα μπαίνω,
Από δω και πάνω τραγουδώ για τη φωτιά,
κι απ' του κόσμου το καμίνι ξεμακραίνω.

Από δω και πάνω δε ρωτάω άλλο πια
τι ζητώ που πάω και ποιος να ΄μαι.
Από δω και πάνω σταματώ τις προσευχές,
από δω και πάνω δε φοβάμαι...

Γκάντι: 10 θεμελιώδης αρχές για να αλλάξουμε τον κόσμο

1. Άλλαξε τον εαυτό σου .
“Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο.”
“Ως ανθρώπινα όντα, η μεγαλοσύνη μας κείτεται όχι τόσο πολύ στην ικανότητά μας να αναμορφώσουμε τον κόσμο – αυτός είναι ένας μύθος της ατομικής εποχής - όσο στο να αναμορφώνουμε τους εαυτούς.» 

2. Εσύ έχεις τον έλεγχο.
“Κανείς δεν με βλάπτει χωρίς την άδειά μου.”
“Το τι νιώθεις και πως αντιδράς σε κάτι, εξαρτάται πάντα από σένα. Μπορείς να επιλέξεις τις σκέψεις, τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά σου σχεδόν στα πάντα. Κανείς εκτός από σένα δεν μπορεί να ελέγξει πως εσύ νιώθεις.”

3. Συγχώρησε.
“ Ο αδύναμος δεν μπορεί να συγχωρήσει . Η συγχώρεση είναι ιδιότητα των δυνατών.”
“Ο οφθαλμός αντί οφθαλμού, καταλήγει να κάνει όλο τον κόσμο τυφλό.”
“Το να πολεμάς το κακό με κακό δεν βοηθά κανέναν. Αν δεν συγχωρείς, τότε αφήνεις το παρελθόν και κάποιον άλλον να ελέγχει πως νιώθεις. Συγχωρώντας, απελευθερώνεσαι από αυτά τα δεσμά και τότε μπορείς να συγκεντρωθείς ολοκληρωτικά στον επόμενο στόχο σου.”

4. Χωρίς δράση δεν πας πουθενά.
“Ένα γραμμάριο πράξης αξίζει περισσότερο από τόνους διδασκαλίας.”
“Χωρίς δράση λίγα μπορούν να γίνουν. Το διάβασμα και η μελέτη μπορεί να δώσει κυρίως γνώση. Πρέπει να δραστηριοποιηθείς για να μεταφράσεις τη γνώση σε αποτελέσματα και κατανόηση.”

5. Πρόσεχε τη στιγμή .
“Δεν θέλω να προβλέπω το μέλλον. Με απασχολεί να νοιάζομαι για το παρόν. Ο Θεός δεν μου έχει δώσει έλεγχο των στιγμών που θα έρθουν.”
“Ο καλύτερος τρόπος να ξεπεράσεις την εσωτερική αντίσταση, που συχνά μας σταματάει από τη δράση, είναι να μένεις στο παρόν όσο το δυνατόν περισσότερο και να έχεις αποδοχή.
Όταν είσαι στην παρούσα στιγμή, δεν ανησυχείς για την επόμενη την οποία δεν μπορείς να ελέγξεις ούτως ή άλλων. Έτσι, η αντίσταση για δράση από σένα –που προέρχεται από την προβολή αρνητικών μελλοντικών συνεπειών ή από αποτυχίες στο παρελθόν- χάνει τη δύναμή της, και γίνεται ευκολότερο και να δράσεις και να μένεις συγκεντρωμένος στη στιγμή ώστε να αποδίδεις καλύτερα.”

6. Ο καθένας είναι άνθρωπος .
“Υποστηρίζω ότι είμαι ένα απλό άτομο υποκείμενος στα λάθη όπως κάθε θνητός συνάνθρωπός μου. Ξέρω όμως, ότι έχω αρκετή ταπεινότητα να ομολογήσω τα λάθη μου και να παλινωδήσω.”
“Δεν είναι σοφό να είσαι σίγουρος για τη σοφία κάποιου. Είναι υγιές να θυμάσαι ότι ο δυνατόν μπορεί να εξασθενίσει και ο σοφός να σφάλλει.” 

7. Έχε επιμονή.
“Πρώτα σε αγνοούν, μετά γελάνε μαζί σου, ύστερα σε πολεμούν, έπειτα νικάς.”
“Να είσαι επίμονος. Με το χρόνο η αντίσταση γύρω σου θα φθίνει και θα μικρύνει.
Βρες τι αληθινά σου αρέσει να κάνεις. Τότε θα βρεις το εσωτερικό κίνητρο για να συνεχίζεις.“

8. Δες το καλό στους ανθρώπους και βοήθησέ τους.
“Κοιτάζω μόνο τις καλές ποιότητες των ανθρώπων. Μιας και δεν είμαι αλάνθαστος ο ίδιος, δεν τολμώ να εξετάζω τα σφάλματα των άλλων .”
“Υποθέτω ότι η αρχηγική ικανότητα είχε να κάνει κάποτε με τη μυική δύναμη, όμως σήμερα έχει να κάνει με την ικανότητα να τα πηγαίνεις καλά με τους άλλους.”
“Υπάρχουν πάντα καλά στοιχεία στους ανθρώπους και υπάρχουν πράγματα που δεν είναι τόσο καλά. Όμως μπορείς να επιλέξεις σε τι να επικεντρωθείς . Αν θέλεις βελτίωση, τότε η επικέντρωση στα καλά των ανθρώπων είναι μία χρήσιμη επιλογή. Κάνει τη ζωή πιο εύκολη και οι σχέσεις γίνονται πιο ευχάριστες και θετικές.”
“Έτσι, γίνεται ευκολότερο να παρακινείς τον εαυτό σου να βοηθάς τους συνανθρώπους σου και να τους δίνεις αξία, που κάνει όχι μόνο καλύτερη τη ζωή τους, αλλά σιγά-σιγά τείνεις να παίρνεις πίσω αυτό που δίνεις. Και τα άτομα που βοηθάς νιώθουν την τάση να βοηθούν άλλους ανθρώπους. Έτσι δημιουργείται μία ανοδική σπείρα θετικής αλλαγής μου μεγαλώνει και ισχυροποιείται.”

9. Να συνδέεσαι, να είσαι αυθεντικός να είσαι ο αληθινός εαυτός σου.
“Ευτυχία είναι όταν αυτά που σκέφτεσαι, λες και κάνεις, είναι σε αρμονία.”
“Στους ανθρώπους φαίνεται να αρέσει ένας τρόπος με σύνδεση αυθεντική. Και βρίσκεις μεγαλύτερη εσωτερική απόλαυση, όταν οι σκέψεις, οι λέξεις και οι πράξεις σου είναι ευθυγραμμισμένες. Νιώθεις δυνατός και καλά με τον εαυτό σου.”

10. Συνέχισε να μεγαλώνεις και να εξελίσσεσαι.
”Η συνεχής ανάπτυξη είναι ο νόμος της ζωής και ο άνθρωπος που πάντα προσπαθεί να διατηρεί τις απόψεις του ώστε να φαίνεται συνεπής, οδηγείται σε λάθος θέση.”
“Μπορείς σχεδόν πάντα να βελτιώνεις τις ικανότητές σου, τις συμπεριφορές σου ή να επαναξιολογείς τις αποτιμήσεις σου. Μπορείς να αποκτήσεις μεγαλύτερη κατανόηση του εαυτού σου και του κόσμου. Το να επιλέξεις να μεγαλώσεις και να εξελιχθείς είναι ένα πιο ευχάριστο και πιο χρήσιμο μονοπάτι για να ακολουθήσεις.”

http://www.lifeinbalance.gr/portal/index.php?option=ozo_content&perform=view&id=118&Itemid=30&limit=1&limitstart=10

Από τον Γούντι Άλλεν

Την επόμενη ζωή μου θέλω να την ζήσω ανάποδα.
Ξεκινάς από νεκρός. - 'Έτσι το γλιτώνεις αυτό.

Μετά ξυπνάς σε ένα γηροκομείο και αισθάνεσαι κάθε μέρα και καλύτερα.

Σε πετάνε έξω από το γηροκομείο γιατί δεν είσαι πλέον τόσο γέρος.

Πηγαίνεις και εισπράττεις την σύνταξή σου και μετά όταν αρχίζεις να δουλεύεις

σου δίνουν δώρο ένα χρυσό ρολόι και κάνουν πάρτι για σένα την πρώτη μέρα στην δουλειά.

Δουλεύεις τα επόμενα 40 χρόνια μέχρι να γίνεις νέος και να χαρείς την ζωή.

Κάνεις πάρτι, πίνεις αλκοόλ και γενικά είσαι 'ατακτούλης'.

Μετά είσαι έτοιμος για το γυμνάσιο.

Μετά πας στο δημοτικό, γίνεσαι παιδί, παίζεις.

Δεν έχεις ευθύνες, γίνεσαι βρέφος μέχρι τη στιγμή που γεννιέσαι.

Μετά περνάς 9 μήνες κολυμπώντας σε ένα πολυτελές σπά με όλα τα κομφόρ,

κεντρική θέρμανση και πλήρη εξυπηρέτηση, μεγαλύτερο χώρο κάθε μέρα και - Νάτο !!

Τελειώνεις σαν ένας οργασμός...

''Beginners''

Ταινία έκπληξη! Την προτείνω ανεπιφύλακτα!

Καλημέρα!!!

Eξαιρετική και αυτή η δουλειά του Wenders!

 

 

Πολύ αγαπημένη μου και η ταινία ''The wings of desire'' του Wim Wenders, όπου παίζεται το συγκεριμένο κομμάτι...

 

                                                                                                     

http://www.proponisizois.com/

Σας αγαπάω όλους !!!

Η Γιορτή της Μουσικής στο Μέγαρο

21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011/20:00

Το Μέγαρο γιορτάζει τα είκοσι του χρόνια, τη Μέρα της Μουσικής, με ορχήστρες στον κήπο...

Η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ, η Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής, το σύνολο Melos Brass και το Κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Μουσικής, στον Κήπο του Μεγάρου.

8 μ.μ.
"Metallon" Χάλκινα Πνευστά της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών

Beatles: Yesterday, Ob-la-di ob-la-da, Hey Jude
Europe: The final countdown
George Gershwin: Summertime
Johann Strauss: Trisch-Trasch Polka
Bart Howard: Fly me to the moon
Κινηματογραφική μουσική από τις ταινίες: “Οι πειρατές της Καραϊβικής”, “Οι κυνηγοί της χαμένης Κιβωτού”, “Τιτανικός” και “New York – New York”
Βάσια Ζαχαροπούλου φωνή
Σπύρος Λάμπουρας κρουστά
8:45 μ.μ.
Συμφωνική Ορχήστρα της ΕΡΤ

Gioachino Antonio Rossini: Η κλέφτρα (εισαγωγή)
                                          Γουλιέλμος Τέλλος (εισαγωγή)
Franz von Suppé: Ελαφρύ Ιππικό

Μουσική διεύθυνση: Ανδρέας Πυλαρινός
9:30 μ.μ.
Melos Brass
Antonin Dvořák: Slavonic Dances έργο 46 αρ 8 (διασκευή David Stewart)
George Bizet: Carmen Suite
Andrew Lioyd Webber: Επιλογή από μιούζικαλ (διασκευή Αλέκου Κάτσιου)
Συμπράττουν μέλη των Χάλκινων Πνευστών της Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ
10:15 μ.μ.
Καμεράτα-Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής και το Κουιντέτο του Δημήτρη Καλαντζή
Έργα Μάνου Χατζιδάκι
Δημήτρης Καλαντζής πιάνο-ενορχηστρώσεις
Τάκης Πατερέλης άλτο σαξόφωνο
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος τρομπέτα-flugelhorn
Γιώργος Γεωργιάδης μπάσο
Αλέξανδρος-Δράκος Κτιστάκης τύμπανα

Καμεράτα – Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής
Μουσική διεύθυνση: Μίλτος Λογιάδης
Η γιορτή θα συνεχιστεί με μουσική από DJ: τον ραδιοφωνικό παραγωγό Γιώργο Μουχταρίδη να επιλέγει μουσική με καλοκαιρινή διάθεση


http://www.megaron.gr/default.asp?pid=5&la=1&evID=541

 

 

 

 

 

 

 

Jessica Kilroy @ K44

JESSICA KILROY:

Για δεύτερη συνεχή χρονιά στην Αθήνα.

Live @ K44

Η Jessica Kilroy έχει εκδώσει μέχρι στιγμής τρεις δίσκους, για τους οποίους κέρδισε τέσσερα βραβεία στην Αμερική, χαρακτηρίστηκε ως η «Emmy Lou Harris του 21^ου αιώνα», και έχει συνεργαστεί με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι Don McLean, Richie Havens, Darrell Scott, Guy Davis, Walt Michaels αλλά και τον έλληνα τραγουδοποιό Δημήτρη Λάμπο.

Μετά την περσινή πρώτη επιτυχημένη περιοδεία της στην Ευρώπη -όταν και επισκέφτηκε για πρώτη φορά τη χώρα μας- επιστρέφει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στην Ελλάδα.

Η τραγουδοποιός με «την αγγελική φωνή και τις ζεστές, μελωδικές μπαλάντες» θα εμφανιστεί την Τρίτη, 14 Ιουνίου, στο Κ44 Club (Κωνσταντινουπόλεως 44, Γκάζι) ώρα 22.30, σε ένα ακουστικό ντουέτο (με τον Kier Atherton των Pterodactyl Plains) που αναμφίβολα θα αποτελέσει ξεχωριστή μουσική εμπειρία για όσους το παρακολουθήσουν.

Συμμετέχουν οι Μανώλης Φάμελλος, Στάθης Δρογώσης και Δημήτρης Λάμπος.

Η αγάπη ζει - Κοραλία Αλιφραγκή

Πάρε με αγκαλιά, τέρμα η δουλειά
Πάμε βόλτα απόψε μέχρι το ξημέρωμα
Γλύκανε η βραδιά, βρες τα κλειδιά
Έχει Woody Allen σήμερα αφιέρωμα
Πόσο σ’ αγαπώ, πήρα ρεπό
Πες και στα παιδιά αν θέλουν αύριο να ‘ρθουνε
Πάμε

Η αγάπη ζει στα μικροπράγματα
Ζει στα ασήμαντα και στα απλά
Δωσ’ μου και άλλα τέτοια εσύ ασήμαντα
Για να ζήσω εγώ σημαντικά

Γύρισες νωρίς, αχ να χαρείς
Τρίψε μου τη πλάτη λίγο πριν ξαπλώσουμε
Τέλειωσε ο καφές, μου ΄λειψες χθες
Έλα το τραπέζι μια στιγμή να στρώσουμε
Δωσ’ μου ένα φιλί, δες το σκυλί
Τι χαρές που κάνει πάντα σαν φιλιόμαστε
Φως μου

Η αγάπη ζει στα μικροπράγματα
Ζει στα ασήμαντα και στα απλά
Δωσ’ μου και άλλα τέτοια εσύ ασήμαντα
Για να ζήσω εγώ σημαντικά...

Ωραία τα λέει ο Τolle...

τον πιστεύω και συνειδητοποιώ κιόλας σχεδόν όλα όσα λέει...

αλλά ακόμα το μυαλό μου καλέ μου Ekchart, δεν έχω καταφέρει να το σταματήσω...κι ας ξέρω ότι δεν είμαι εγώ, και ότι με πονάει και με οδηγεί σε δρόμους σκοτεινούς και χωρίς νόημα.

Και αφού δε μπορώ να το σταματήσω, δε μπορώ να έρθω και στο Τώρα...και να σταματήσω να σκέφτομαι το παρελθόν, άντε και το μέλλον...

Και κοιτώντας πίσω συνειδητoποιώ ένα απέραντο κενό που μια ζωή προσπαθώ να καλύψω με λάθος τρόπο. Το κενό που αφήνουν οι γονείς όταν δεν είναι πραγματικά εκεί. 

-Ζεις με το φόβο της εγκατάλειψης και της μοναξιάς...λέει...

ναι...ωραία ζω...και τώρα που βρήκα τι φταίει τι πρέπει να κάνω?

-Να γίνεις μάνα του παιδιού που κουβαλάς μέσα σου και δε μεγάλωσε ποτέ... λέει...

Δουλειά δεν είχαμε και δουλειά βρήκαμε δηλαδή...

Και βάλε και άλλα 15 χρόνια που θέλει αυτό να μεγαλώσει...ήμουν νια και γέρασα!

Μια ζωή έκανα τη μάνα των άλλων, τώρα θα κάνω και τη δική μου...? Φρίκη!

Και αναρωτιόμουν γιατί δεν ήθελα δικά μου παιδιά?

-Είσαι και ''love addict''...λέει...

Τρόμαξα στην αρχή αλλά τελικά ναι, είμαι και αυτό...προς Θεού δεν το αρνούμαι!

(Η παραδοχή άλλωστε μιας άσχημης κατάστασης είναι το μεγαλύτερο βήμα προς την απελευθέρωσή σου από αυτήν...)

Βέβαια οι εξαρτημένοι από την αγάπη δεν αγαπούν τον εαυτό τους και επομένως και κανέναν άλλο...και ας ισχυρίζονται ότι αγαπούν τους άλλους περισσότερο από τους ίδιους....

Ειναι δέσμιοι δηλαδή της ψεύτικης αγάπης και όχι της αληθινής...εκείνης που στο τέλος προκαλεί πόνο σε όσους εμπλέκονται σε αυτήν...

Από την άλλη σκέφτομαι...καλά που είμαι μόνο ''love addict'' και δεν το 'χω ρίξει και στα ναρκωτικά και το ποτό! Τουλάχιστον είμαι νηφάλια (όσο μπορεί κανείς να είναι εφόσον τον τυρρανάει ακόμα το μυαλό του) να αντιμετωπίσω την κατάσταση...Άσε που αν το δεις και από αστρολογική πλευρά  το θέμα...οι πλανήτες μου εκεί που είναι και όπως κάθονται δε θα με άφηναν ποτε να ξεφύγω! Αφού σου λέει, τα ζώδια του νερού μακριά από κακές ουσίες...

Έτσι κι εγώ βρήκα άλλη εξάρτηση...! Σιγά που θα μου γλίτωνε!

Και αναρωτιέμαι πάλι...για την κατάστασή μου, φταίνε οι γονείς μου....ή οι πλανήτες μου?

Τελοσπάντων μία είναι η ουσία και είναι και καλή...  ότι πρέπει να σωθώ μόνη μου...

και λέω να προσπαθήσω, έτσι από περιέργεια και μόνο για να δω που θα φτάσω...

Γιατί, είμαι και δυνατή, λέει... 

Και το θέμα είναι ότι ευτυχώς, που και που, το πιστεύω...

 περιπλανητής

Γιάννης Αγγελάκας & Νίκος Βελιώτης

O Γιάννης Αγγελάκας και ο Νίκος Βελιώτης με ανανεωμένο σχήμα και ήχο παρουσιάζουν τραγούδια από την κοινή τους δισκογραφία και διασκευές από το ρεμπέτικο μέχρι το ελληνικό ροκ.

Λύκοι Λάιβ
Γιάννης Αγγελάκας & Νίκος Βελιώτης...
Δευτέρα 9 Μαΐου, FUZZ CLUB, Αθήνα
Ώρα έναρξης: 21:30

Oι θεατές στις συναυλίες των ΛΥΚΩΝ ΛΑΙΒ θα είναι καθιστοί και οι συναυλιακοί χώροι θα διαμορφωθούν κατάλληλα

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ

TICKET HOUSE
IΑΝΟΣ 

FUZZ CLUB
Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος,
τηλ.:210 3450 817

All I Wanna Do Is `Bang Bang´

And Take Your Money...!

Η δύναμη του Τώρα - Ekchart Tolle

   Ακόμα και να βρισκόσουν στον παράδεισο, δε θα περνούσε πολλή ώρα πριν αρχίσει ο νους σου τα ''ναι, αλλά...''. Τελικά, αυτό για το οποίο μιλάμε δεν είναι η λύση των προβλημάτων σου. Είναι η συνειδητοποίηση ότι δεν υπάρχουν προβλήματα. Μόνο καταστάσεις - για να αντιμετωπίσεις αργότερα ή να τις αφήσεις ήσυχες και να τις αποδεχτείς ως μέρος του ''είναι'' της παρούσας στιγμής, μέχρι να αλλάξουν ή να μπορούν να αντιμετωπιστούν. Τα προβλήματα είναι κατασκευασμένα από το νου και χρειάζονται χρόνο για να επιβιώσουν. Δεν μπορούν να επιβιώσουν στην πραγματικότητα του Τώρα.

    Εστίασε την προσοχή σου στο Τώρα και πες μου τι πρόβλημα έχεις ετούτη τη στιγμή.

   Δεν παίρνω καμία απάντηση επειδή είναι αδύνατον να έχεις πρόβλημα όταν η προσοχή σου είναι εντελώς στραμμένη στο Τώρα. Μπορεί να υπάρχει μια κατάσταση που χρειάζεται είτε να την αντιμετωπίσεις είτε να την αποδεχτείς - αυτό μάλιστα. Γιατί να τη μετατρέψεις σε πρόβλημα? Γιατί να μετατρέψεις οτιδήποτε σε πρόβλημα? Τι τα χρειάζεσαι τα προβλήματα?

    Ο νους, ασυνείδητα, αγαπάει τα προβλήματα, επειδή σου δίνουν κάποιου είδους ταυτότηΤα. Αυτό είναι φυσιολογικό, και είναι τρελό. ''Πρόβλημα'' σημαίνει ότι επιμένεις νοητικά σε μια κατάσταση, χωρίς να υπάρχει αληθινή πρόθεση ή πιθανότητα να αναλάβεις δράση τώρα. Σημαίνει επίσης ότι κάνεις αυτή την κατάσταση ασυνείδητα μέρος της αίσθησης του εαυτού σου.

   Κατακλύζεσαι τόσο πολύ από την κατάσταση της ζωής σου, ώστε χάνεις την αίσθησή σου για τη ζωή, για την Ύπαρξη. Ή, κουβαλάς στο νου σου το παράλογο βάρος εκατοντάδων πραγμάτων που θα έχεις ή που μπορεί να έχεις να κάνεις στο μέλλον, αντί να εστιάζεις την προσοχή σου στο ένα και μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις τώρα.

   Όταν δημιουργείς ένα πρόβλημα, δημιουργείς πόνο. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια απλή επιλογή, μια απλή απόφαση: ''Ότι και αν συμβεί, δε θα δημιουργήσω άλλο πόνο στον εαυτό μου. Δε θα δημιουργήσω άλλα προβλήματα''. Αν και είναι μια απλή επιλογή, είναι επίσης και πολύ ριζική. Δε θα πάρεις αυτήν την απόφαση αν δεν έχεις πραγματικά ''μπουχτίσει'' με τον πόνο, αν δεν πεις πραγματικά ''φτάνει''. Και δε θα μπορέσεις να την ακολουθήσεις, αν δεν αποκτήσεις πρόσβαση στη δύναμη του Τώρα.

    Όταν παύεις να δημιουργείς και άλλο πόνο για τον εαυτό σου, τότε παύεις να δημιουργείς κι άλλο πόνο για τους άλλους. Επίσης, δε μολύνεις πια την πανέμορφη Γη, τον εσώτερο χώρο σου και τη συλλογική ανθρώπινη ψυχή με την αρνητικότητα της δημιουργίας προβλημάτων...

Ακούω την αγάπη - Γιάννης Αγγελάκας

Ακούω τις θάλασσες
και τα ποτάμια σου
Ακούω το γέλιο
ακούω το κλάμα σου

Τις μελωδίες που γεννιούνται στα σπλάχνα σου
Τις πολιτείες και τους ανθρώπους
που ταξιδεύουν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου

Ακούω τους ήλιους
και τους πλανήτες σου
Ακούω τις χαρές σου
ακούω τις λύπες σου

Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου
Τους εραστές και τους τρελούς
που ξενυχτάν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
και δεν ακούω τις σκέψεις μου...

θα ανατέλλω - Γιάννης Αγγελάκας

Μπορεί να με έχεις από κάτω
και με το ζόρι να με θάβεις στη σιωπή
Να επιμένεις πως μου αξίζει ένα άδειο πιάτο
Και σαν σκυλί να με κλωτσάς μεσ' τη βροχή
Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις
πως μου 'χεις πάρει κιόλας την ψυχή
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις
πως μια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι
θ' ανθίζω
θα γιορτάζω
θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω

Μπορεί αν θες με ένα σου ψέμα
να με κρατάς μέσα στη λάσπη
Κι αν πάλι χρειαστεί να μου φοράς τα πιο ωραία σου κουρέλια
Και να με βγάζεις σαν σκλαβάκι στο σφυρί
Μα όσο κι αν θες να το πιστεύεις
πως μου 'χεις πάρει κιόλας την ψυχή
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις
πως μια για πάντα έχω χαθεί

Εγώ θα φλέγομαι
θ' ανθίζω
θα γιορτάζω
θ' ανατέλλω
Θα σε καίω
Θα καταστρέφω με τραγούδια της ψυχής σου το μπουρδέλο
Θα ανατέλλω

Ακόμα κι όταν θα νομίζεις
πως μου πήρες τη ψυχή
θα σε καίω
Κι όταν ακόμα θα νομίζεις
πως για πάντα έχω χαθεί
Θα ανατέλλω...

Η δύναμη του Τώρα - Eckhart Tolle

Κάθε αρνητικότητα προκαλείται από τη συσσώρευση του ψυχολογικού χρόνου και την άρνηση του παρόντος. Η ταραχή, το άγχος, η ένταση, η ανησυχία - όλα μορφές φόβου - προκαλούνται από υπερβολικά πολύ μέλλον και όχι αρκετή παρουσία. Η ενοχή, οι τύψεις, η μεταμέλεια, η μνησικακία, τα παράπονα, η λύπη, η πικρία και όλες οι μορφές της μη συγχώρεσης προκαλούνται από υπερβολικά πολύ παρελθόν και όχι αρκετή παρουσία.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να πιστέψουν ότι είναι δυνατόν να υπάρχει μια κατάσταση συνειδητότητας απόλυτα απαλλαγμένη από κάθε αρνητικότητα. Κι όμως, αυτή είναι η απελευθερωμένη κατάσταση προς την οποία δείχνουν όλες οι πνευματικές διδασκαλίες. Είναι η υπόσχεση της λύτρωσης, όχι σε ένα απατηλό μέλλον αλλά εδώ και τώρα.

Μπορεί να σου φαίνεται δύσκολο να αναγνωρίσεις ότι ο χρόνος είναι η αιτία του πόνου ή των προβλημάτων σου. Πιστεύεις ότι προκαλούνται από συγκεκριμένες καταστάσεις στη ζωή σου και, αν το δει κανείς από μια συμβατική γωνία, αυτό είναι αλήθεια. Μέχρι όμως να αντιμετωπίσεις τη βασική δυσλειτουργία του νου που δημιουργεί προβλήματα - την προσκόλλησή του στο παρελθόν και στο μέλλον και την άρνηση του Τώρα - τα προβλήματα, στην πραγματικότητα, θα αντικαθιστούν το ένα το άλλο.

Αν όλα σου τα προβλήματα ή αυτά που εσύ αντιλαμβάνεσαι σαν αιτίες του πόνου ή της δυστυχίας εξαφανίζονταν σαν από θαύμα από τη ζωή σου, αλλά εσύ δεν είχες γίνει περισσότερο παρών, πιο συνειδητός, πολύ σύντομα θα έβρισκες τον εαυτό σου με ένα παρόμοιο σύνολο προβλημάτων ή αιτιών πόνου, σαν μια σκιά που σε ακολουθεί όπου κι αν πας. Τελικά υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: ο ίδιος ο νους, που είναι δεμένος με το χρόνο...

Imagine - John Lennon

Imagine there's no heaven
It's easy if you try
No hell below us
Above us only sky
Imagine all the people
Living for today...
Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace...
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one
Imagine no possessions
I wonder if you can
No need for greed or hunger
A brotherhood of man
Imagine all the people
Sharing all the world...
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one...

Απόψε σιωπηλοί - Βάσω Αλαγιάννη

Απόψε είμαστε κι οι δυο μας σιωπηλοί
ακόμα και οι λέξεις φοβήθηκαν τα χείλη
το ξέρω θα μου δώσεις ένα φιλί
και θα μου πεις να μείνουμε δυο φίλοι

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι

Δώσ' μου λοιπόν το τελευταίο μας φιλί
και ας καπνίσουμε μαζί κι ένα τσιγάρο
και φύγε μη γυρίσεις να με δεις
δε θέλω να με βλέπεις να πονάω

Δε θέλω να 'μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί
Θέλω να μη θυμάμαι
κι ούτε να ξέρω πού θα πας και ποια είναι αυτή
Θέλω ένα όνειρο μονάχα να 'ναι
κι όταν ξυπνήσω το πρωί να είσαι εκεί
για να μου πεις να μη φοβάμαι...

Κανείς εδώ δεν τραγουδά - Τάκης Σιμώτας

Ραγίζει απόψε η καρδιά
με το μπαγλαμαδάκι
πολλά κομμάτια έγινε
σπασμένο ποτηράκι

Θυμήθηκα που πίναμε
σε τούτο το τραπέζι
τώρα ποιος ξέρει πού γυρνά
ποιος ξέρει τι γυρεύει

Κανείς εδώ δεν τραγουδά
κανένας δε χορεύει
ακούνε μόνο την πενιά
κι ο νους τους ταξιδεύει

Τυχαία δήθεν αν τη δεις
φέρ' την στο ταβερνάκι
κρυμμένος θα 'μαι στη γωνιά
για να τη δω λιγάκι

Κανείς εδώ δεν τραγουδά
κανένας δε χορεύει
ακούνε μόνο την πενιά
κι ο νους τους ταξιδεύε...

Νίκος Παπάζογλου - Το όνειρο

Χτες το βράδυ αργά
ήρθες φώλιασες στο μυαλό μου
ήσουνα εκεί δίπλα μου, σ' άγγιζα
χάιδευα τα όμορφα μαλλιά σου
μες στ' όνειρο.

Πάει καιρός που έφυγες
ξέρω σου λεν πως σ' έχω ξεχάσει
μα τα σημάδια μέσα μου
ούτε το ότι είσαι μακριά
ούτε ο καιρός θα σβήσει.

Δάκρυα στα μάτια μού 'ρχονται
κάθε φορά που βλέπω πίσω
όσο κι αν ψάξω δεν μπορώ να σε βρω
μα ξέρω κάπου εκεί μες στο πλήθος
θα κρύβεσαι.

Χτες το βράδυ αργά
ξύπνησα τρομαγμένος
έτρεχες λέει καβάλα σ' άλογο
που δεν άφηνε πατημασιές πάνω στο
χώμα...

Μεγάλος έρωτας ο Νίκος ο Παπάζογλου την εποχή της εφηβείας μου...έχω ''μασήσει'' πολλές κασέτες ακούγοντάς τον...

Αν έφευγε τότε θα έκλαιγα για μέρες!
Κρίμα που δε θα ξαναέχω τη χαρά να τον απολαύσω σε συναυλία...

Περιπλανητής

The ship song - Nick Cave

Come sail your ships around me
And burn your bridges down.
We make a little history baby
Every time you come around.
Come loose your dogs upon me
And let your hair hang down.
You are a little mystery to me
Every time you come around.

We talk about it all night long
We define our moral ground.
But when I crawl into your arms
Everything comes tumbling down.

Come sail your ships around me
And burn your bridges down.
We make a little history baby
Every time you come around.

Your face has fallen sad now
For you know the time is nigh
When I must remove your wings
And you, you must try to fly.

Come sail your ships around me
And burn your bridges down.
We make a little history baby
Every time you come around.
Come loose your dogs upon me
And let your hair hang down.
You are a little mystery to me
Every time you come around...

http://filoftero.blogspot.com/

 

Monday, March 28, 2011

 Εμένα μ' αρέσει πολύ η κρίση!...

Από τον τακτικό, εξωτερικό συνεργάτη του filoftero, τον φίλο μου Φάνη, το e-mail της ημέρας για τα καλά της κρίσης:

Μ'αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά ξεσκίζεται στα γέλια. 'Ασε που έδιωξε κανα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους.

Μ'αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον, γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό. 'Ασε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.

Μ'αρεσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη, και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια, κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική.'Ασε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον κινέζο.

Μ'αρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά. Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.

Μ'αρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι ευχαριστώ όσα λίγα και να είναι τα τιπς και αν τους δώσουν.

Επιπλέον για τις γκόμενες, είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλει για τα λεφτά σου.

Μ' αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζούκια.

Μ'αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αποτελεί το 2% του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.

Μ'αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα. Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.

Μ'αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.

Μ'αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα. Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι 'Τι σου λείπει ρε μαλάκα? Τη δουλειά σου την έχεις, το αμαξάκι σου,τι  άλλο θες?'

Μ'αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια, και αν πέσεις σε τέτοιον, του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.

Μ'αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια, να χάνουν τα λεφτά τους, γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από 'σπάταλος' έγινα 'προνοητικός' γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.

Μ'αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.

Μ'αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον.

Μ'αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.

Μ'αρέσει που αν πω ότι δουλεύω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν 'Ρε τον τεμπέλη'..

Μ'αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας,όπως εμείς ακούγαμε για χούντα και 2ο παγκόσμιο. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο..

Posted by christos michaelides at 2:25 PM

Nick Cave - Come into my sleep

Now that mountains of meaningless words
and oceans divide us
And we each have our own set of stars
to comfort and guide us
Come into my sleep
Come into my sleep, oh yeah
Dry your eyes and do not weep
Come into my sleep

Swim to me through the deep blue sea
upon the scattered stars set sail
Fly to me through this love-lit night
from one thousand miles away
And come into my sleep
Come into my sleep oh yeah
As midnight nears and shadows creep
Come into my sleep

Bind my dreams up in your tangled hair
For I am sick at heart, my dear
Bind my dreams up in your tangled hair
For all the sorrow it will pass, my dear

Take your accusation, your recriminations
and toss them into the ocean blue
Leave your regrets and
impossible longings
and scatter them across
the sky behind you
And come into my sleep
Come into my sleep
For my soul to comfort and keep
Come into my sleep

For my soul to comfort
and keep - my sleep

Come on,
Come on,
Come on...

24 ώρες κάτω από μια κουβέρτα - Μανώλης Φάμελλος

Πολύ βαρύς για να πιαστώ από ένα σύννεφο
Πάνω στο στήθος μου, μια ασήκωτη πέτρα
Στο άδειο σπίτι χτυπάει το τηλέφωνο
24 ώρες κάτω από μια κουβέρτα

Πολύ κακό για περισσότερο τίποτα
Γυρίζω στο πάτωμα ένα άδειο μπουκάλι
Χιλιάδες φορές, χιλιάδες
Στο τέλος εμένα δείχνει πάλι

Και όλα σβήνουν βαθιά
Στου ύπνου τα μαύρα νερά
Σιωπή
Το θαύμα δεν έγινε

Έξω ο δρόμος μακραίνει ώσπου χάνεται
Μέσα σε κάποιο παράξενο μέλλον
Κι οι εικόνες μπροστά στροβιλίζονται
Σαν κόκκινες μπάλες Χριστουγένvων

Βουνό που ανεβαίνω σε ένα όνειρο
Σηκώνω στους ώμους μια ασήκωτη πέτρα
Την αφήνω κυλά κι έπειτα κρύβομαι
24 ώρες κάτω από μια κουβέρτα

Και όλα σβήνουν βαθιά
Στου ύπνου τα μαύρα νερά
Σιωπή
Το θαύμα δεν έγινε...

Η φωτεινή πλευρά της ζωής - Θοδωρής Κοτονιάς

Ξημέρωσε ξανά κι η μέρα που περνά
ανάποδη σου βγαίνει και πονά
πάντα χαμογέλαγες και τώρα καταριέσαι
σμίξε τα χειλάκια μη βαριέσαι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Μια φάρσα είναι η ζωή πολύ καλά στημένη
κι ο θάνατος γελά και περιμένει
ό,τι βαραίνει πέτα το και στη σκηνή υποκλίσου
χαμογέλασε στο θεατή σου

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Με τις γυναίκες ήσουνα πάντα ο σούπερ γκούφι
και τώρα σε φωνάζουνε μαγκούφη
κι αν όλες σε αφήσανε σε κυνηγάει μια
η αιώνια η γκαντεμιά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Και αν σε κλείσει η τράπεζα μες στη φυλακή
κάθε μέρα θα 'ναι Κυριακή
μη σε νοιάζει όλα θα είναι πληρωμένα
αχ, να με μαζεύανε κι εμένα

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Όλα στη ζωή σου είναι δανεικά
χαμογέλα φέρσου ευγενικά
μην το γρουσουζεύεις σκέψου θετικά
όλα στη ζωή είναι σκατά

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής

Κι όταν η παράσταση κλείσει τελικά
όλα μοιάζουν με βεγγαλικά
η ζωή κι ο θάνατος είναι θεατρίνοι
και γελούν από το καμαρίνι

Σφύριξε χαρούμενα μπορείς
δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής...



-Παιδιά μην τρελένεστε...από το τίποτα ερχόμαστε και στο τίποτα πηγαίνουμε...
μία ή άλλη είναι...

-σιγά ο φιλόσοφος...

-εε αλλάζει το πράγμα, τώρα μάλιστα, βλέπω τη φωτεινή πλευρά της ζωής...

-Παπάρια!

Πόσο μ' αρέσει τελικά η ρευστότητα...

η αίσθηση ότι είμαι νερό που κυλάει και μπορεί να τρυπώσει παντού...

να δροσίσει τους πάντες, να ξεπλύνει τη σάρκα, να ανακουφίσει, να δώσει ζωή...

αλλά και να καταστρέψει ότι βρει μπροστά του...και να μην αφήσει τίποτα στη θέση του...προκειμένου να φέρει την αλλάγη.

έτσι νιώθω λοιπόν σήμερα κι εγω...σαν το νεράκι του θεού...

το γάργαρο.το διάφανο.το επικίνδυνο.το ανεξέλεγκτο.

ρευστή...όλα ρευστά...γιατί μόνο μέσα στη ρευστότητα με βρίσκω, σε βρίσκω, βρίσκω τα πάντα.

εκεί που οι κόσμοι μας λιώνουν και όλα γινονται ποτάμι...εκεί που ολά γίνονται ένα...εκεί βρίσκω την ελπίδα. 

στο άγνωστο...στους δρόμους που ανοίγονται...στα ποτάμια που ξεχύνονται και στις όχθες τους παίζονται καινούρια έργα.

στα σεναρια που γράφονται από κάποιο αόρατο χέρι για μένα και με κάνουν πρωταγωνίστρια θέλω δε θέλω...

στα σενάρια που το αόρατο χέρι δεν είναι άλλο από το δικό μου...

πρέπει να κυλήσω όπως και να χει. 

σήμερα που νιώθω σα νεράκι...

να αποφασίσω να κυλήσω και να μην το ξεχάσω.

να θυμηθώ να κυλήσω...να κυλήσω...

μέχρι να χυθώ στην απέραντη θάλασσα...

και απο το άπειρο και το απέραντο γαλάζιο...

να ξαναγίνω μάζα.

να αναγεννηθώ? δε ξέρω.ίσως.

όπως και να 'χει θα ψάξω και πάλι τη στεριά.

το νησί που πάντα ονειρευόμουν.

μονάχα μη ξεχάσω.

περιπλανητής

Θα 'θελα να μουν βασιλιάς - Μανώλης Φάμελλος

Θα 'θελα να 'μουν βασιλιάς
σ' ένα βασίλειο με ουίσκι και τεκίλα
να 'χα ξωπίσω μου εν' ασκέρι δουλικό
και τα ποτήρια να μου γέμιζε η Σίβυλλα.

Αχ να 'χα και τον Παρθενώνα στο μπαλκόνι μου
να 'χα στον κήπο μου και το Λυκαβηττό
όμως θα μου 'φτανε αν μέσα στο χάλι μου
είχα εσένα λίγο εδώ.

Θα 'θελα να 'μουνα ιππότης
ή του μεσοπολέμου μάγκας Πειραιώτης
να 'χα μια Κάντιλακ το '58
και για γουηκ-εντ να πήγαινα στο Μεξικό.

Είναι πολλά αυτά που θα 'θελα αγάπη μου
μα απειροελάχιστα αυτά που σου ζητώ
γιατί θα μου 'φτανε αν μέσα στο χάλι μου είχα εσένα λίγο εδώ.

Και ας μην ήμουν βασιλιάς
και ας την έβγαζα με ούζο και ρετσίνα
τις Κυριακές κάπου να τρώγαμε φτηνά
και μεσοβδόμαδα ας μας έτρωγε η πείνα

τότε θα ήμουνα πανευτυχής αστέρι μου
και ας κρυβόμουνα απ' το σπιτονοικοκύρη
άστεγος θα 'μενα δίχως νερό και τροφή
για το δικό σου το χατίρι...

Πεταλούδα - Νίκος Ζούδιαρης

Πάνω στις λάμπες των ματιών σου
σαν πεταλούδα θα καώ
χαμήλωσε για να μπορώ
να έρχομαι στον πυρετό σου
μ' ένα φιλί να στον ρουφώ
να σβήνεις μια, ν' ανάβω δυο

μέσα στους δρόμους των χεριών σου
σα μολυβάκι να γυρνώ
ας τα ανοιχτά για να μπορώ
να γράφω μες το ριζικό σου
κάθε στιγμή πως σ' αγαπώ
κι αν γράφει μια, να γράφω δυο

μέσα στους δρόμους των ματιών σου

πάνω στην κόψη των χειλιών σου
σα μια λεξούλα να κοπώ
στο στήθος σου να γκρεμιστώ
να ξαγρυπνάω στο σφυγμό σου
να 'μαι καρδούλα σου κι εγώ
κι αν έχω μια, να έχεις δυο

μέσα στους δρόμους των ματιών σου...

Κάποιες μέρες - Μανώλης Φάμελλος

Κάποιες μέρες κυλάνε
κάποιες γυρνάνε ξανά και ξανά
κάποιες φεύγουν και πάνε
και γι αυτές δεν θυμάσαι τίποτα πια

Κάποιες λες τα 'χω χάσει
κι άλλες λες πως μιαν άκρη θα βρω
μα όταν πια έχουν περάσει
μια αράχνη τις γνέφει μαζί στον ιστό

Κι είναι μέρες που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
θέλω έξω να τρέξω να χαθώ να πιστέψω
μια λάμψη με οδηγεί
κάποιες μέρες πού φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
πάλι έξω θα τρέξω θα λυγίσω θα αντέξω
μια λάμψη θα μ' οδηγεί

Κάποιες μέρες τυχαίνουν που όλοι σωπαίνουν
και δεν σου εξηγούν
Κάποιες όλο πλησιάζουν μα σχέδια αλλάζουν
και δεν λένε να 'ρθούν κι άλλες στέλνουν σημάδια
για να βγεις σ' ένα δρόμο ανοιχτό
που μέσα από τα σκοτάδια οδηγεί σε κάποιον χαμένο παράδεισο

Κι είναι ημέρες που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση θέλω έξω να τρέξω να χαθώ να πιστέψω
μια λάμψη με οδηγεί κάποιες μέρες πού φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
πάλι έξω θα τρέξω θα λυγίσω θα αντέξω μια λάμψη θα μ' οδηγεί

Κι όλο στέλνουν σημάδια
για να βγεις σ' έναν δρόμο ανοιχτό
που μέσα από τα σκοτάδια
οδηγεί σε κάποιον χαμένο παράδεισο

Κι είναι ημέρες που φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη
και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση θέλω έξω να τρέξω να χαθώ να πιστέψω
μια λάμψη με οδηγεί κάποιες μέρες πού φέρνουν στον κόσμο την άνοιξη και μέσα μου σβήνει ο φόβος και η άρνηση
πάλι έξω θα τρέξω θα λυγίσω θα αντέξω μια λάμψη θα μ' οδηγεί...

Μα τι κάνω...τόσα χρόνια τι κάνω...

Ταλαιπωρώ τους γύρω μου μόνο για να περνάω εγώ καλά. Τους χρησιμοποιώ γιατι κρύβομαι καλά πίσω τους. Κρύβω τις ασχήμιες μου, τα πάθη μου, τους φόβους μου, τους άλλους μου εαυτούς που δε θέλω να βλέπω. Μεταθέτω το είναι μου με την πρώτη αφορμή σε πρόσωπα που μόνο στη φαντασία μου υπάρχουν τελικά όπως τα θέλω.

Δεν αντέχω τα μέσα μου και ψάχνω βοήθεια από τους άλλους λες και μπορεί κανένας να με σώσει...

Μόνο εγώ μπορώ να με σώσω. Μόνο εμένα έχω και πρέπει να αποφασίσω τι θέλω να με κάνω.

Είναι τραγικό όταν δε μπορεί κανείς να σε βοηθήσει, όταν πρέπει να σηκώσεις μόνος σου το σώμα σου από το βούρκο που σε τραβάει στον πάτο.

να γίνεις ο από μηχανής Θεος σου...

κι εκεί που νομίζω πως τα καταφέρνω...ξαναβρισκομαι να παίζω στο ίδιο έργο...

που δε ξέρω αν σκηνοθετώ εγώ, οι άλλοι, η μοίρα, ή απλά δεν υπάρχει σκηνοθέτης...

ποιος θα βρει τη χρυσή τομή...πότε και ποιος θα μας σώσει ρε γαμώτο... 

καταραμένη μου φύση και καταραμένα μου όνειρα πότε θα με αφήσετε ελεύθερη...

περιπλανητής

Μέσα μου ο αέρας που φυσά - Γιάννης Αγγελάκας

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Δε λέει να ημερέψει
Μου ξεσηκώνει την καρδιά
Και μου σκορπάει τη σκέψη

Σαν σπίθα από πυρκαγιά
Στα ύψη μ΄ανεβάζει
Κι έξω απ΄του κόσμου τ' όνειρο
Με μια σπρωξιά με βγάζει

Με στροβιλίζει σαν φτερό
Στο πουθενά σε μια άκρη
Κι ύστερα μες στα μάτια σου
Με ακουμπάει σαν δάκρυ

Με πάει ψηλά στον ουρανό
Μου λέει τώρα γκρεμίσου
Και 'γω σαν άστρο ρίχνομαι
Κι ακούω την ευχή σου

Μέσα μου ο αέρας που φυσά
Στιγμή δε λιγοστεύει
Μάλλον τρελά θα μ' αγαπά
Γι' αυτό έτσι με παιδεύει

Κι όταν του λέω πια δεν μπορώ
κόπασε να ησυχάσω
Μου λέει όσο ζεις εγώ θα ζω
Κι άντε να σε χορτάσω...

Θέλω να είμαι η μουσική - Γιάννης Αγγελάκας

Δεν θέλω να ’μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός
ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ’ τον πάτο
ούτε με νοιάζει αν θα με πνίξει η φυλακή σου.

Δεν θέλω να ’μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός
Ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει πάει παρακάτω
ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου.

Θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μαζί σου
σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου
να γίνω αέρας και να ’ρθω να κλαίω στην αυλή σου
σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου...

Άγρια των άστρων μουσική - Γιάννης Αγγελάκας

Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
Μέσα στην πιο βαθιά σιωπή
έρχεσαι και με τυραννάς

Άγρια των άστρων μουσική
στην ξεχασμένη σου φωτιά
ρίχνονται οι πιο κρυφοί καημοί
ψάχνοντας να 'βρουν γιατρειά

Μ' όσα φύγαν, μ' όσαν έχουν πια χαθεί
μ' ό,τι μέσα μου έχω ως τώρα περισώσει
ξεκινάω κάθε μέρα απ' την αρχή
τα μετράω και περιμένω να νυχτώσει

Άγρια των άστρων μουσική
μόλις νυχτώνει με ξυπνάς
και μ' ένα ξαφνικό φιλί
με καταπίνεις με ρουφάς

Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς
Στην ανύπαρκτη πατρίδα των ονείρων μ' οδηγάς
Με μεθάς με γελάς με χαϊδεύεις με πονάς
Κι όταν φεύγεις το πρωί σαν παιδί με παρατάς...